سفارش تبلیغ
صبا ویژن

فیبر نوری ساخت شده از هوای رقیق

دانشمندان اظهار داشته اند که هوای رقیق را به فیبر نوری تبدیل کرده اند به طوری که می تواند سیگنال های نور را بدون نیاز به هیچ کابلی تقویت و انتقال دهد.
در اثبات درستی آزمایش، آنها یک " موجبر هوا " تولید کرده اند که می تواند یک روز به عنوان فیبر نوری لحظه ای در هر نقطه از زمین یا حتی در فضا استفاده شود.
طبق گزارش انجام شده در مجله Optica، این یافته ها کاربردهایی در ارتباطات لیزری با برد طولانی، نقشه برداری توپوگرافی با وضوح بالا، تحقیقات پیرامون آلودگی هوا و تغییرات آب و هوایی دارد و همچنین می تواند توسط ارتش برای تولید سلاح های لیزری استفاده شود.
پروفسور Howard Milchberg از دانشگاه Maryland به عنوان سرپرست تحقیقات که از جانب ارتش آمریکا و بنیاد ملی علوم حمایت مالی می شود، بیان کرد: " مردم مدتی است که به درست شدن موجبر ها فکر می کردند، اما این اولین بار است که این موضوع تحقق یافته است."
لیزر با افزایش فاصله، همچون فوتون های طبیعی دور از هم و تداخل با اتم ها و مولکول های هوا، شدت و تمرکز خود را از دست می دهد. فیبر نوری با تاباندن نور درون هسته های شیشه ای با ضریب شکست بالا این مشکل را حل می کند که برای انتقال نور مناسب است.
هسته توسط موادی با ضریب شکست کمتر احاطه شده است که موجب می شود نور درون هسته منعکس شود و تمرکز و شدت پرتو از دست نرود. با این حال فیبر های نوری از نظر مقدار قدرت حامل محدود می باشد و یک ساختار فیزیکی جهت پشتیبانی از آنها نیاز است.
Milchberg و همکارانش از هوای رقیق توسط تولید یک لیزر با امکان تقسیم نور آن به یک رنج از پرتوهای متعدد به شکل یک لوله، چیزی معادل فیبر نوری ساخته اند. آنها از پالس های خیلی کوتاه و قدرتمند لیزر برای گرم کردن مولکول های هوا در طول یک پرتوی فوق العاده سریع استفاده کرده اند.
همچون گرمای سریع تولید شده از امواج صوتی که حدود یک میکروثانیه برای همگرایی در مرکز لوله طول می کشد، یک منطقه با چگالی بالا که با منطقه ای با چگالی پایین درپی پرتوهای لیزر احاطه شده است، ایجاد می کند.
به گفته ی Milchberg: " یک میکروثانیه زمان زیادی نسبت به اندازه انتشار نور می باشد، بنایراین یک میکروثانیه بعد از عبور نور امواج صوتی در مرکز برخورد می کنند و غلظت هوا در آنجا افزایش می یابد."....

برای دیدن ادامه خبر به لینک زیر مراجعه نمایید:

فیبر نوری ساخت شده از هوای رقیق


» نظر

اتصالات مکانیکی

اتصال مکانیکی برای ایجاد اتصالات دائمی بین دو فیبر با نگهداشتن فیبر ها در تراز ثابت و کاهش اتلاف و انعکاس به وسیله یک ژل شفاف یا چسب نوری مطابق با مشخصات نوری شیشه، استفاده می شود.
اتصالات مکانیکی به طور کلی اتلاف و انعکاس بیشتری نسبت به اتصالات فیوژن دارند و از آنجا که فیبر ها جهت ثابت شدن در مکان خود فشرده یا کریمپ می شوند، شرایط نگهداری و قدرت خروجی خوبی ندارند. وسیله اتصال که دارای یک مکانیزم تراز کردن با دقت بالا می باشد بسیار گرانتر از کریمپ حرارتی ساده که در اتصال فیوژن استفاده می شود می باشد.
اتصالات مکانیکی برای سرعت، استقرار موقت یا برای اتصال فیبر های چند حالته در مکان نصب بسیار محبوب می باشد. آنها معمولا (بدون کریمپ کردن فیبر) به عنوان اتصالات موقت برای آزمایش فیبر های لخت با OTDR یا OLTS استفاده می شوند. البته اکثر کانکتورهای صیقل داده شده از یک اتصال مکانیکی داخلی استفاده می کنند ( در بعضی موارد دارای اتصال فیوژن می باشند). ..

برای دیدن ادامه مقاله به لینک زیر مراجعه نمایید:

اتصالات مکانیکی



» نظر

شناسایی کانکتور ها

در توسعه فناوری فیبر نوری در طول 30 سال گذشته ، خیلی از شرکت ها و اشخاص " کانکتور های فیبر نوری بهتری" را اختراع کرده اند. کانکتوری که دارای اتلاف کمتر، هزینه کمتر، ترمینال کردن آسان و حل کردن مشکلات مشاهده شده دیگر باشد. در مجموع، حدود 100 کانکتور فیبر نوری به بازار معرفی شده است. اما فقط تعداد کمی در اکثر فروشگاه ها مشاهده می شود.

  طراحی

 بیشتر کانکتور های فیبر نوری از نوع plug هستند. که کانکتور نری نامیده می شوند و دارای یک بست بیرون زده جهت نگهداشتن فیبر و تراز کردن 2 فیبر به صورت جفتی می باشد. آنها از یک آداپتور دو سر برای جفت کردن دو کانکتور که متناسب با ساز و کار امنیتی کانکتور ها است (bayonet, screw-on or snap-in) استفاده می کنند.
طراحی بست برای استفاده در اتصال مستقیم سخت افزار های اکتیو مثل LED ها، VCSEL ها و آشکار سازها مفید می باشد.

 راهنمای کانکتور های فیبر نوری

 در زیر به تشریح رایج ترین کانکتور های فیبر نوری می پردازیم.

 ST

 ST ( یک علامت تجاری AT&T ) هنوز یکی از محبوب ترین کانکتور ها برای شبکه های Multimode، مانند بسیاری از ساختمان ها و دانشگاه ها می باشد. این کانکتور فیبر نوری یک پایه نیزه ای و یک استوانه ی طولانی 2.5 میلی متری از جنس سرامیک ( معمولا) یا بست پلیمری جهت نگهداشتن فیبر دارد. بیشتر بست ها سرامیکی هستند اما بعضی از آنها فلزی و پلاستیکی می باشند. معمولا از یک آداپتور نری برای جفت کردن دو کانکتور استفاده می شود.
از آنجایی که ST ها فنری هستند شما می توانید مطمئن باشید که به درستی جا رفته اند و در صورت زیاد بودن اتلاف ، آنها را دوباره متصل کنید تا ببینید آیا تفاوتی ایجاد می شود.
کانکتور های ST/SC/FC/FDDI/ESON بست های یکسانی با سایز 2.5 میلی متر یا حدود 0.1 اینچ دارند.
بنابراین کانکتورها می توانند به همدیگر با استفاده از آداپتور های نری ترکیبی متصل شوند. این امر به دلیل وجود امکان داشتن کابل های آزمایشی مرجع multimode با کانکتور های ST و SC و تطبیق با همه ی این کانکتور ها، موجب شده است تا کانکتور های مذکور برای تست مناسب باشند...

 برای دیدن ادامه مقاله به لینک زیر مراجعه نمایید:

 شناسایی کانکتور ها

 

 


» نظر

پروژه فیبر نوری به منازل بعد از 3 سال در نقطه صفر

حدود 5 سال پیش موضوع ایجاد شبکه های فیبر نوری تا منازل مطرح شد که همچنان عملی نشده است. در سال 89 هیئت وزیران مجوز صدور پروانه برای انتقال فیبر نوری به منازل، کارگاه ها و مراکز کسب و کار را صادر کرد. 2 سال بعد پروانه ایجاد و بهره برداری از شبکه های فیبر نوری به شرکت ایرانیان نت محول شد. بر اساس بند 15 ماده یک، زمان اجرای این پروانه از دی 91 آغاز و 18 ماه زمان جهت اجرای این پروژه توسط اپراتور چهارم در نظر گرفته شد. یعنی این پروژه باید در 9 تیر 93 به بهره برداری می رسید و تا 9 دی 93 حداقل یک میلیون پورت فیبر نوری در کشور با اولویت شهر های تهران، کرج، مشهد، قم، اصفهان، شیراز و تبریز نصب می شد. در صورتی که این پروژه با تمام تذکرات صورت گرفته از جانب وزیر ارتباطات و سازمان تنظیم مقررات طبق زمان بندی تعیین شده پیش نرفته است.
وزیر ارتباطات در سال گذشته به اپراتور ایرانیان نت اعلام کرد اگر سرعت پیشرفت پروژه افزایش نیابد، پروژه اتصال فیبر نوری را به سایر شرکت های اینترنتی واگذار خواهد کرد که البته هنوز به این تهدید عمل نشده است.
وزیر ارتباطات طبق جلسه ای که به تازگی با هیئت مدیره و معاونان شرکت ایرانیان نت داشته است بیان کرد: این اپراتور تعهد داده است که روند اجرای پروژه را تغییر دهد که امیدواریم در ماه های آینده شاهد تسریع اجرای این پروژه باشیم....

  برای دیدن ادامه خبر به لینک زیر مراجعه نمایید:

 پروژه فیبر نوری به منازل بعد از 3 سال در نقطه صفر

 

 

 


» نظر

اندازه گیری با OTDR

 تضعیف فیبر با روش دو نقطه

فاصله و اتلاف را بین دو نشانه اندازه گیری می کند که می تواند برای اندازه گیری اتلاف طول فیبر در جایی که OTDR ضریب تضعیف فیبر یا اتلاف کانکتور یا جوش را محاسبه خواهد کرد، استفاده شود.
برای اندازه گیری طول و تضعیف فیبر، ما نشانگر را در هر دو انتهای فیبری که می خواهیم اندازه گیری کنیم قرار می دهیم. OTDR اختلاف فاصله بین نشانگرها را محاسبه خواهد کرد و یک فاصله را به دست می آورد که بیانگر اختلاف بین سطح قدرت دو نقطه در جایی که نشانگر ها از ردیاب گذر می کنند و اتلاف را محاسبه می کنند می باشد. همچنین تفاوت دو سطح از قدرت به dB را هم نمایش می دهد. در نهایت ضریب تضعیف فیبر را با تقسیم اتلاف به فاصله و ارائه نتیجه به dB/km (واحد معمول برای تضعیف ) محاسبه می کند.
به منظور دریافت اندازه گیری خوب لازم است یک بخش نسبتا طولانی از فیبر به عنوان مبنا برای اندازه گیری انتخاب شود. فواصل کوتاه به معنی کم بودن اتلاف می باشد و اندازه گیری در صورت طولانی بودن فاصله غیر قطعی خواهد بود و بهتر است دور از event هایی مثل کانکتور و جوش فیوژن قرار گیرد. چنانکه ممکن است زمان استقرار OTDR بعد از این event ها باشد. به ویژه اگر آنها منعکس کننده باشند، باعث می شود طرح توسط دستگاه غیر خطی شود.

تضعیف فیبر توسط روش کمترین مجذور

OTDR فاصله و اتلاف را بین دو نشانه اندازه گیری می کند اما مناسب ترین خط را بین دو نقطه به صورت ریاضی با استفاده از روش " کمترین مجذور" برای کاهش نویز محاسبه می کند. هنگامی که نشانگرها قسمتی از طرح فیبر که دارای نویز است را انتخاب می کنند، کمترین مجذور تضعیف (2-pt LSA ) دستگاه می تواند برای محاسبه اتلاف dB بین نشانگرها استفاده شود. اگر از نزدیک نگاه کنید شما یک خط خاکستری خواهید دید که بهترین طرح را با متوسط تمام نویز نشان می دهد.

برای دیدن ادامه مقاله به لینک زیر مراجعه نمایید:

اندازه گیری با OTDR



» نظر
<      1   2   3   4   5   >>   >